4. Turcja

Turcja to kraj o bogatej kulturze i dużej różnorodności etnicznej, położony między Europą, a Azją. Ty wraz z Patrykiem mieszkałaś od tygodnia w jednym z izmirskich mieszkań. Będąc jeszcze w Polsce znacznie rozważniej myślałaś, o tej przeprowadzce do Turcji niż przed rokiem do Rosji. Na wyjazd do Biełgorodu niezmiernie się cieszyłaś. Byłaś przekonana, że w Rosji będziecie wieść iście sielskie życie. Chyba nie zwróciłaś uwagi, że nie pojechaliście tam w podróż, tylko Patryk do pracy. w Izmirze czujesz się znacznie lepiej niż w Rosji. Zdążyłaś wstępnie zorientować się, gdzie znajdują się najpotrzebniejsze sklepy czy inne instytucje. Dzisiaj Patryk nie ma popołudniowego treningu, więc korzystając z wolnego wieczoru idziecie odwiedzić Pawła, który przebywa w Turcji z żoną i niespełna trzech letnią córką. Nie miałaś okazji poznać osobiście Alicji, widziałaś ją jedynie w telewizji, gdy towarzyszyła mężowi podczas meczów.

Magdalenka, która początkowo nieufnie patrzyła na was i wtulała się w ramię mamy po dłuższej chwili przełamała się i poszła do ciebie na kolana. Patryk z Pawłem zasmakowali mocniejszych trunków, a ty z Alą wypiłyście maksymalnie po trzy lampki wina. Początkowo obawiałaś się konfrontacji z żoną libero, jednak Alicja okazała się bardzo sympatyczną osobą, a Madzia skradła wasze serca. Wracacie spacerkiem do swojego mieszkania. trzymasz się patrykowego ramienia i odtwarzasz w pamięci chwile, gdy twój chłopak trzymał Magdę na rękach czy coś do niej mówił. Chciałabyś, żeby ten scenariusz się ziścił, który sobie w głowie ułożyłaś. Chciałabyś być szczęśliwą kobietą i spełnioną matką. Chciałabyś wszystkie te chwile przeżyć, przy boku Patryka.

- Wiesz co, Patryś?

- Yhym. - mruczy, gdy idziecie chodnikiem.

- My też będziemy, tak szczęśliwi, jak Paweł z Alą? I też będziemy mieć dziecko? - bardziej pytasz samą siebie, aniżeli Patryka.

- A myślisz, że są szczęśliwi?

- Oczywiście! - Mają siebie, mają śliczną córkę, są zdrowi, czego więcej im trzeba?

- Natalka, my też mamy siebie i jesteśmy zdrowi… - zatrzymujecie się po to, byś kilka sekund później została przygwożdżona do tablicy z ogłoszeniami pod naporem patrykowych pocałunków.

Mijają kolejne tygodnie. Zajmujesz się domem, spędzasz każdą wolną chwilę z Patrykiem, zakumulowałaś się z Alą i pod nieobecność waszych mężczyzn lubicie robić sobie spotkania. Podczas jednego z takich spotkań zagalopowałyście się z wypiciem czerwonego trunku, ponieważ zaczyna szumieć wam w głowach. Chłopaki wyjechali tydzień temu na mecze. Najpierw do Włoch, by rozegrać mecz w ramach ligi mistrzów skąd prosto udali się do Ankary na kolejny mecz ligowy. Dzisiaj późnym wieczorem mają wrócić. Patryk wie, że jesteś u Ali, gdzie ma razem z Pawłem przyjść.

- Natalia, ładnie się doprawiłaś… - środkowy podśmiewa się widząc twoje oczy, rumieńce i nadprzeciętne zadowolenie z jego przyjazdu.

- Widzę, że moja żona nie lepiej. - komentuje Paweł. - I wy miałyście dziecko na stanie? Madzia ma zdecydowanie spanie po mnie, że nic jej nie zbudzi. - próbowałyście podjąć się obrony, jednak bezskutecznie. Około północy wróciliście do domu, jednak nie pamiętasz, jak się znalazłaś w łóżku. Budzisz się wczesnym rankiem bez bólu głowy, lecz z kacem moralnym. Odwracasz się do Patryka, który śpi i patrzysz, jak równomiernie oddycha. Składasz czułe muśnięcie na jego ramieniu i z powrotem przykładasz głowę do poduszki.

- Natusia, budź się. Wstajemy. - szepcze twój chłopak próbując cię obudzić, gdyż dochodzi wpół do dziewiątej, a na dziesiątą ma się pojawić na hali. Otwierasz oczy i czujesz, jak oblewa cię rumieniec, gdy sobie przypomnisz wczorajszy wieczór.

- Robiłam głupka z siebie wczoraj? -pytasz dalej trzymając głowę w poduszce.

- Tak troszeczkę.- Patryk zaczyna się śmiać.

- Jaki wstyd…  przepraszam.

- Nie ma za co. Każdemu od czasu do czasu zdarzy się za dużo wypić. Kotek, dasz radę zrobić śniadanie? Ja w tym czasie wykąpałbym się.

- Jasne, już wstaję. - uśmiechasz się do swojego chłopaka, ubierasz szlafrok i idziesz do kuchni przygotować dla was posiłek.

Wstępnie planowaliście, że na święta polecicie do Polski, jednak Patryk zaskoczył cię prezentem mikołajkowym, a w związku z tym plany się zmieniły. W czasie przerwy świątecznej zamiast do zimnej Polski wybierzecie się do oddalonej o około dziewięćdziesiąt  kilometrów na zachód od Izmiru miejscowości Cesme. Mimo grudnia temperatury przekraczają piętnaście stopni, a dla was to okazja do spędzenia kilku dni razem, gdyż w lecie siatkarz reprezentuje kraj i nie możecie sobie pozwolić na wakacje.

Czas nieubłaganie mija i z grudnia zrobił się marzec. Dobrze czujesz się w Turcji. Za pewne wpływ na to ma żona Pawła z którą możesz swobodnie porozmawiać, która dokładnie rozumie co czujesz, gdy Patryk wyjeżdża na kilka dni, gdyż i jej mąż zostawia ją samą z małym dzieckiem. Niestety, tak dobrze nie układa się Patrykowi w klubie. Po złapaniu drobnej kontuzji pleców wypadł z podstawowego składu i mało czasu spędza na boisku. Dochodzi połowa marca, a trener reprezentacji nie odezwał się do niego. Czujesz ulgę, gdy na początku kwietnia nazwisko twojego chłopaka znajduje się na oficjalnej liście powołanych zawodników. Ulga wymieszana z nutką żalu i złości, ponieważ znowu okres wakacji będziesz spędzała bez niego.

- Natka, jak się czujesz? - Patryk stoi za drzwiami, gdy ty wypluwasz zawartość żołądka do muszli.

- Bywało lepiej. - blado się uśmiechasz otwierając drzwi. Kierujesz się do kuchni, by nalać szklankę wody. Szukasz w plastikowym koszyku leków przeciwbólowo-rozkurczowych, które przywiozłaś ze sobą z Polski. Zażywasz dwie NoSpy i kładziesz się z powrotem do łóżka. Następne dwa dni pędzasz w łóżku walcząc z grypą żołądkową. Gdy objawy jelitówki wracają po zaledwie trzech dniach zaczynasz się domyślać co ci może dolegać. Łączysz fakty w całość i jesteś niemal pewna, jakie zmiany zachodzą w twoim organizmie. Jednak decydujesz się na wyjście do apteki, by utwierdzić w swoim przekonaniu. Wieczorem czekasz na Patryka, który dość długo nie wraca z treningu. Słyszysz szemranie w drzwiach, czyli Patryk wrócił, a ty kończysz przygotowywać kolację.

- Cześć Kotek. - podchodzi do ciebie i składa całusa na policzku. - I jak się czujesz?

- Teraz dobrze. Usiądź wygodnie, a ja coś ci zaraz pokażę.  - tajemniczo się uśmiechasz i wychodzisz do łazienki po trzy testy ciążowe. Każdy z nich dał pozytywny wynik. Pokazujesz Patrykowi białe prostokąty i  czekasz na jego reakcję.

- Będziemy mieli dziecko? - pyta zaskoczony.

- Ani trochę się nie cieszysz?

- Cieszę! Ale mnie zamurowało… Natalka, chodź tu do mnie. - bierze cię na kolana. - Kotek, cieszę się tak bardzo, że jesteś w ciąży. - składa pocałunek na twoich ustach. - A ty jak przyjęłaś tą wiadomość?

- Ja? Chyba to do mnie w pełni nie dotarło, ale cieszę, że rozwija we mnie część ciebie. - głaszczesz patrykowy policzek.

- I ciebie. - patrzycie sobie w oczy, by chwilę później zapomnieć o całym świecie i smakować kształtnych ust.  

Dobrze że Cię mam, to szczęście

Radę sobie dam, bo jesteś…

 ~*~

Jakoś nie widzi mi się pisanie, gdy średnia wyświetleń sięga 20 dziennie... :)
Marudzę kilku z Wam, ale pewnie, to skończę mimo, że mam czasem ochotę usunąć bloga.

W najbliższym czasie nadrabiam u Was.